Beslissingen nemen..
Het is niet niks
Het is niet simpel
De ene neem je veel vlotter dan de andere
Het is iets waar echt iedereen mee worstelt!
Hoe bijzonder...
Diep vanbinnen weet je het! Je voelt het, soms wat vaag en soms is het gewoon glashelder als pompwater.
Je weet wat je wil, je voelt het in je lijf, je gaat ervan aan, alsof ze plots met een lucifer het vuur in jou aangestoken hebben.
Het pruttelt, het sputtert en het gaat steeds hoger, steeds breder en het is prachtig!
Het is zo ontzettend mooi en bijzonder! Jouw eigen unieke vuur.
Maar het vergt commitment, consistentie en consequent handelen.
Luisteren, horen, luisteren en horen en veel oefenen, ja dat ook 😉
Dus ja, luisteren naar jezelf, voelen van jezelf, voelen wat er leeft in je hart, voelen wat er leeft in je lijf.
En met luisteren bedoel ik dan het volgende; Als je het voelt, dat je dit dan ook daadwerkelijk gaat koppelen aan een keuze en een beslissing.
Ja maar dat is toch hetzelfde!?!?
Neen, dat is het absoluut niet.
Je hebt altijd een keuze.
Overal en altijd op ieder moment. Absolute vrijheid als je even hierbij stilstaat hé 😉
Maar focus. Dus een beslissing is iets wat jij beslist en dan ook effectief doet.
Je beslist en je gaat ervoor. Kun je het verschil voelen? In je lijf?
Als je beslist dan is het ook echt duidelijk, heel je lijf zit ermee in en je zet de ene na de andere stap vanuit wat je beslist hebt.
Vandaag was bijvoorbeeld zo ene.
Elke dame die voor mij kwam zitten, voelde en wist wat ze wilde.
Snel zelfs! Eigenlijk nog voor ze binnen kwamen, wisten ze het al!
Zot simpel toch zou je zeggen?
En dan plots komt het hoofd ertussen met heel wat bedenkingen
- Ja oké, maar is het echt wel iets voor mij?
- Ja oké, maar zal het mij wel lukken?
- Ja oké, maar wat denk jij ervan?
- Ja oké, maar deze week heb ik net zoveel te doen
- Ja oké, maar binnenkort willen we op reis en ik heb dat geld nodig voor die reis
- Ja oké, maar ik wil het eerst thuis even overleggen
- Ja oké, maar zal het mij wel voldoende opleveren....
Het ene na het andere argument kwam zich opdringen. Vechten om aandacht, vechten om zijn plek op het podium.
Zichtbaar hoe het gezicht en het lichaam telkens mee in de kramp schiet en verstart en crispeert. Fascinerend hé hoe we zo complex en soms ingewikkeld het kunnen maken voor onszelf. Want wees nu eerlijk, eigenlijk weet je het wel hé. Eigenlijk weet je wat je wil. Maar héy, wat zal de buurman wel niet denken? En wat ze mijn collega over mij zeggen? En wat als ik in de problemen kom? En wat als het niet lukt? En wat als ik nu eens het verkeerde beslis?
Maar wees eerlijk, het feit dat je dit leest, het feit dat je hiervoor openstaat, is toch net omdat je voelt dat het je raakt? Omdat je voelt en weet, diep vanbinnen, dat niet alles oké is. Dat je hier en daar, misschien veel en weinig, niet altijd even goed naar jezelf luistert? En dat dit pijn doet en vermoeidheid veroorzaakt en lastige situaties en en en..
Herinner je nog mijn verhaal over het kleine meisje?
Mag ik jou dan even eraan herinneren dat het echt groot tijd is dat je stopt met jezelf te verlaten?
Mag ik jou dan even eraan herinneren dat enkel jij het verschil kan maken?
Mag ik jou dan even eraan herinneren dat jij dit echt wel kan, zelfs al zegt je hoofd van niet!
Kies en beslis wat jij wil!
Geloof mij, het opent deuren!!!
Het zal de start zijn van een gans nieuw hoofdstuk!!!
En jij kan dit! Jij kan dit echt!
En geloof het ook!
Geloof dat jij dit kan!
Dus wat houdt er je nu eigenlijk toch tegen om te springen?
Wees eerlijk! Niks toch 😉